Toegankelijkheid mag wat mij betreft ook mooi zijn

Onno (1967) is geboren met een visuele beperking. Hij ziet slechts 10% en heeft bovendien nystagmus (snel trillende ogen). Daarmee wordt hij niet tot de blinden geteld, maar zijn situatie is natuurlijk niet vergelijkbaar met iemand die kan zien. Hij valt dus buiten de gebruikelijke categorieën.

Onno is 100% afgekeurd, maar hij werkt fulltime als technoloog bij Waternet. Hij is met collega’s verantwoordelijk voor de drinkwaterkwaliteit in Amsterdam. Naast deze fulltime baan is hij in 2021 gepromoveerd, en op dit moment is hij visiting professor in Londen. Onno heeft een iPhone 13 Pro, maar hij zou liever een Android, of, vanwege duurzaamheid, een Fairphone willen.

Interview met slechtziende eindgebruiker Onno

Welke toegankelijkheidsfuncties heb je op je telefoon ingesteld?

Alles wat er mogelijk is qua toegankelijkheidsinstellingen, probeer ik uit op mijn mobiel.

Zo pas ik lichtintensiteit aan: overdag staat die op z’n felst.

Ook heb ik de letters groter gezet. Niet op de grootste stand, want anders mis ik het overzicht. Dus ik heb de lettergrootte zo ingesteld, dat ik teksten nog net kan lezen en toch het overzicht houd.

Op mijn iPhone heb ik het contrast aangepast. Ik gebruik niet dat hele grote contrast met primaire kleuren. Dat vind ik echt te lelijk. Esthetiek is soms ver te zoeken bij toegankelijkheidsinstellingen. Een groter contrast zou mijn inziens ook smaakvol gemaakt kunnen worden. Bovendien: apps die weinig contrast bieden bij belangrijke info, gebruik ik niet.

Inzoomen bij apps vind ik als slechtziende ook heel prettig, maar niet alle apps bieden die functionaliteit.

VoiceOver en berichten laten voorlezen vind ik niet intelligent genoeg: het werkt vaak net niet lekker. Als het écht goed zou werken, zou ik het wel handig vinden.